Blokkendoos zorgt voor ideaal ontwerp binnen budget

Ted van Schijndel, commercieel directeur: ‘Voor deze opdracht werden drie partijen uitgenodigd om een prijs te maken op een voorlopig ontwerp. Wij waren aan het berekenen en kwamen uit op een veel hogere totaalprijs. Het was een gigantisch verschil. Hoe kan het dat het ontwerp zoveel duurder is dan het beschikbare budget? Het bleek te maken te hebben met de verhoudingen van het gebouw. Er was veel meer geveloppervlak ten opzichte van het vloeroppervlak. We konden dit ontwerp dan ook nooit bouwen binnen het gestelde budget.’

‘Hoe gaan we dat aan de klant uitleggen? Je kunt wel zeggen: het is te duur, maar dan moet je ook met een oplossing komen. Toen zijn we op het idee gekomen om letterlijk te gaan puzzelen met blokjes. We hebben blokken gemaakt met dezelfde volumes, maar andere verhoudingen. We keken naar verticaal en horizontaal verkeer in het gebouw, de plaatsing van het trappenhuis en andere aspecten. Tot we tot een goede oplossing kwamen. Het was spannend, maar we moesten het op deze manier aan Vanderlande laten zien.’

Puzzelen tot het ideale ontwerp

‘We hebben de blokkendoos bij Vanderlande op tafel gezet en ze eerst het oorspronkelijke ontwerp laten zien. Toen hebben we de verhoudingen steeds een beetje aangepast en gekeken wat nog acceptabel was. Tot we bij de meest ideale situatie uitkwamen, waarbij we net iets boven het budget zaten. Dat vonden ze interessant. Een paar dagen laten belden ze dat ze met ons verder wilden. De architect kon verder met onze ideeën.’

Sascha Jost, mede-eigenaar bij bouwmanagementbureau Altavilla: ‘Er zijn ook opdrachtgevers die strikt aan het ontwerp vasthouden en dat werkt een stuk moeilijker. Vanderlande benadrukte dat het gebouw vooral functioneel moest zijn. Dat geeft wel meer vrijheid. Er ontstaan dan heel interessante discussies en gesprekonderwerpen en dan gaat het niet meer alleen over de euro’s. Daar kun je als aannemer veel waarde toevoegen.’

‘Een kwartaal later opgeleverd, met een heel nieuw ontwerp en een paar miljoen bespaard.’ 

Ted gaat verder: ‘We hadden dus opeens een nieuw ontwerptraject, maar het gebouw moest er wel zo snel mogelijk komen. Toen hebben we snel een ‘drukketel-sessie’ gehouden. We hebben onze planningen op elkaar afgestemd, zodat Vanderlande kon inhuizen terwijl wij nog aan het afbouwen waren. 1 december gaven we de sleutel en ’s middags zaten ze erin. En dat was gaaf, want ze hadden voor de verhuizing eigenlijk ook nog twee maanden gepland. Maar dat was op deze manier niet nodig.’

Open en transparant

Sascha: ‘Alle aannemers willen zo vroeg mogelijk in het project betrokken worden om mee te denken over het ontwerp, de constructie of andere onderdelen. Maar niet alle aannemers kunnen dat ook echt. Van der Horst kan dat. Die willen open en transparant zijn en eerlijke communiceren met elkaar. Ook over wat er onder aan de streep voor hen overblijft. En dan kun je veel bereiken met elkaar.’

‘Het was een spannend project met een bijzonder ontwerp. Maar we kennen Vanderlande goed en we kunnen samen goed sturen op kwaliteit en afwerking. We kijken waar we meer of minder moeten uitgeven, als het totaalplaatje maar past bij de gedachte van Vanderlande. Als je die flexibiliteit niet hebt, wordt het star en stug. Het is een leuk spel om daar met alle partijen de goede middenweg in te vinden.’

Ted: ‘We hebben ze toen met die presentatie wel verrast. De klant bepaalt waar hij zijn euro’s aan uitgeeft, wij geven inzicht in de mogelijkheden en de consequenties van bepaalde keuzes. En samen komt je tot de juiste beslissingen. Wij bouwen nooit voor onszelf, we bouwen voor de eindgebruiker.’